Samen stil
Mediteren in je eentje, daar waar jij woont en/of werkt, is belangrijk. Je vindt zo je stilte. Mediteren met anderen in een tempeltje of meditatiegroep is ook belangrijk; het stimuleert en steunt ons stilte en gewaarzijn mee te nemen en te verdiepen samen met anderen. Het is een samenkomen met innerlijk werk als doel: bewust te zijn. Dat is iets heel anders dan samenkomen voor de gezelligheid of om samen een klusje te klaren.
We richten ons op de stilte en nemen toevlucht in die stilte. Momenten van stilte zijn juweeltjes. Laten we bewust aanwezig zijn om ze goed te zien. We gaan de stilte vertrouwen en zoeken haar steeds meer op. Niet door lawaai uit te bannen of het drukke leven te vermijden. Stilte bestaat ondanks tumult. Tumult komt en gaat, hoe hevig ook, en heeft geen effect op de stilte. De stilte blijft, is. Je ziet en hoort meer met stilte. En problemen worden opgelost met en in stilte. Het ego verdunt bij stilte. Het lijden smelt er weg. Vertrouwen in de stilte leidt tot een verminderde neiging tot doen. Wìj hoeven niet te troosten, troost zit in de stilte.
Een lezing of geleide meditatie van de leraar kan ons de stilte in leiden. Harmonieus gedrag in de groep helpt ons ook rustig, stil en opmerkzaam te zijn. De meeste mensen worden gauw afgeleid door wat onze zintuigen tegenkomen. Klessebessen bijvoorbeeld over het wel en wee van ons leventje of gebeurtenissen. Naar taferelen zoals summiere of extravagante kleding keren onze ogen steeds weer terug. Sterke geuren van parfum of aftershave – hoe heerlijk wìj die ook vinden – vindt de neus van een ander misschien minder lekker. In een retraite of tempeltje vragen we mensen hier rekening mee te houden ten bate van iedereen.
Wij met onze eigenaardigheden zijn allemaal verschillend, maar daar houden we ons niet mee bezig. Iedereen komt zoals die is en let voornamelijk op zichzelf. Depressief, opgewonden of boos, de werkelijke aard schuwt geen enkele emotie, geen enkele vorm. De Boeddhanatuur schudt geen vermanende vinger en wijst naar niemand. Beoefenaars kunnen dit navolgen door onopvallend en open aanwezig te zijn – bijna alsof je er niet bent. Dit druist in tegen de geest van deze tijd; het is een bewuste keuze. Dan leg je de nadruk op luisteren, zowel naar elkaar als naar de leraar en vooral: naar die ware zelf. Die spreekt zonder woorden tot ieder wezen. Werkelijk zijn wordt niet gezien met de ogen of de geest. We missen het doordat we steeds maar kijken naar dingen die voorbijgaan. Werkelijk zijn is nu.
* * * * *
Een artikel gebaseerd op een lezing van januari 2019
De Boeddhanatuur schudt geen vermanende vinger en wijst naar niemand. Beoefenaars kunnen dit navolgen door onopvallend en open aanwezig te zijn – bijna alsof je er niet bent.
