In stilte en sereniteit zijn woorden vergeten
Wat vóór je is, verschijnt in stralende helderheid.
Als je goed kijkt, worden dingen weids,
Als je diep voelt, gaat het leven vibreren.
De vibratie van het leven straalt van zichzelf,
Deze straling openbaart het wonder:
Maanlicht in de dauw, sterren in een rivier,
Sneeuw op de pijnbomen, wolken om de bergtop.
Door duisternis komen dingen helder naar voren,
Door verhulling zijn ze des te meer zichtbaar :
Een kraanvogel droomt in de wintermist,
Herfstwater ruist in de verte.
Eindeloze kalpa’s zijn volkomen leeg
En alles is totaal hetzelfde.
Als er verwondering is in de stilte,
Is streven vergeten in de klaarheid.
Wat is deze verwondering?
Wakker en helder door verwarring heen zien.
Stil en helder gewaar zijn
Is de basis voor het bevrijden van de subtielste verschijning.
Het subtielste werkelijk zien, is het bevrijden.
Zoals een gouden spoel door een weefgetouw van donkere jade,
Geven waarheid en bedrog zich aan elkaar over,
Licht en donker brengen elkaar voort.
Wanneer je noch op subject noch op object steunt,
Versmelten die op dat primaire moment samen en
Dan drink je het medicijn van het juiste zien
En sla je op de gifzuiverende trom.
Wanneer subject en object in elkaar opgaan,
Is het aan jou wat je wel of niet tot leven brengt.
Wanneer je door die poort gaat, verschijnt het werkelijke lichaam
En vind je de vrucht aan het eind van de tak.
Stilte alleen is het waardigste woord,
Klaarte alleen, het universele antwoord.
Antwoord zonder lofwaardig doel,
Spraak wel of niet gehoord.
Alles in het gehele universum
Schittert in al z’n majesteit en spreekt de Dharma.
Ieder ding getuigt van de werkelijkheid,
Elk ding vraagt en antwoordt.
Het ware in verbinding tonend
Reageren zij precies goed op elkaar.
Is er inzicht maar geen verstilling,
Dan verschijnt er verharding.
In verbinding, het werkelijke tonend,
Is het antwoord bijgevolg precies goed.
Als de verstilling helderheid mist,
Leidt matheid tot een gemiste kans voor Dharma.
Als je stilte en helderheid hebt vervolmaakt,
Bloeit de lotus en ontwaakt de dromer;
Alle riviertjes stromen de oceaan in,
Iedere berg keert zich naar de hoogste piek.
Je bent als de gans die recht op de melk af gaat, niet op het water,
En als de bij die de beste bloemen uitkiest voor nectar.
Als je stil en helder gewaar zijn vervolmaakt hebt,
Geef ik je het zegel van onze afstamming door.
Dit helder en stil gewaar zijn,
Vult ons van top tot teen:
Je lichaam geeft uiting aan de leegte,
Je armen en handen vormen mudra’s.
Van ‘t begin tot het einde is er één taak,
Die ontelbare vormen aanneemt:
De een biedt iemand een schat aan, die er de waarde niet van ziet,
Een ander maakt de schat afhandig van iemand die hem niet waard is.
Er is een ordenend principe in de beweging van het leven,
En voor deze grootse werking is geen inspanning nodig:
Terwijl de keizer in zijn rijk blijft,
Gaan de generaals voorbij de grenzen.
Eerlijk en oprecht leven
Is de basis van onze traditie;
Geef dit door in alle richtingen
En verwacht geen enkele baat.
Auteur: Zenmeester Hongzhi Zengjue (1091 – 1157)
Vertaling vanuit het Chinees: Eerw. meester Hakuun Barnhard
Editor: Nanette Idzerda
© Hakuun Barnhard – 2013
